شیرین ترین واکنش به پاسخگوئی حسن روحانی در مجلس تعلق به محمد محمودی دبیر پایگاه اطلاع رسانی هاشمی رفسنجانی دارد که به سنت مالوف بسآمد جمیع تحولات در کائنات را محصول حُسن تدبیر مرحوم هاشمی رفسنجانی می داند!
محمودی این بار نیز وفادارانه در حق مقتدای خود اهمال نکرده و رفتار روحانی در مجلس را درس پس دادن ایشان از آموخته های «هاشمی کبیر»! تلقی کرده و نوشته:
نمایش روحانی در مجلس یادآور روزهای میدانداری با ریشه‌ها در کشور بود که شخصیت‌هایی همچون آیت‌ا… هاشمی آماده بودند تا به اشارتی از همه چیز خود بگذرند تا گزندی بر دامن انقلاب و کشور ننشیند … روحانی در مجلس شبیه هاشمی، زخم خورد و زخم نزد تا دوباره یادمان بیاورد که فرق با ریشه‌ها و بی‌ریشه‌های انقلاب چیست؟
ظاهرا برای محمودی ثقل زمین آنجاست که هاشمی آنجاست!
هاشمیستائی ایشان قرینه دانش آموز بدشانس و تنبلی است که برای امتحان جغرافیا تنها افغانستان را خوانده بود و در پاسخ به پرسش جغرافیای پاکستان زیرکانه گفت:
پاکستان کشوری است در جنوب افغانستان . پایتخت افغانستان کابل است و حکومت اش جمهوری است و الی آخر!
دانشآموز رند در پاسخ به پرسش دوم نیز که جغرافیای ایران بود باز هم خود را نباخت و گفت:
ایران کشوری است در غرب افغانستانی که پایتخت اش کابل است با بیش از ۶ میلیون جمعیت و الی آخر!
آموزگار نیز که از پاسخ دانشآموزش کلافه شده بود این بار جغرافیای سوئیس را پرسید و پاسخ شنید:
البته سوئیس هیچ مرزی با افغانستان ندارد اما این کشور برخوردار است از قومیت و نژادهائ پشتو و تاجیک و هزاره و ازبک و الی آخر!!!
شیدائی و شوریدگی وعاشقانه های محمودی در توصیف «هاشمی کبیر» تداعی عاشقانه «شکنجهگر» روزبه بمانی است که ظاهرا هر دو را در توصیف معشوق شان به این همانی رسانده تا جائی که بتوانند آلام خود را با آن سروده آرام کنند و به اتفاق بخوانند:
رو به تو سجده میکنم دری به کعبه باز نیست
بس که طواف کردمت مرا به حج نیاز نیست
به هر طرف نظر کنم، نماز من نماز نیست
مرا به بند میکشی از این رهاترم کنی
زخم نمیزنی به من که مبتلاترم کنی
از همه توبه می کنم بلکه تو باورم کنی
قلب من از صدای تو چه عاشقانه کوک شد
تمام پرسههای من کنار تو سلوک شد
عذاب میکشم ولی عذاب من گناه نیست
وقتی شکنجهگر تویی، شکنجه اشتباه نیست!
