چه اشتباهی کردیم، که انقلاب کردیم!

محتوای این شعار طعنه به وضعیت اقتصادی دارد و شعار دهندگان از این طریق می کوشیدند با القای کنتراست بین وضعیت معیشتی خود در دوران قبل و بعد از انقلاب، تخطئه و ناکامی جمهوری اسلامی در مدیریت اقتصاد کشور را مراد کنند.

هر چند نمی توان منکر بحران معیشت در وضعیت فعلی شهروندان ایرانی شد اما صرف نظر از چیستی و چرائی این بحران و راه های چگونگی حل این بحران اما شعار مزبور نیز موید کمال بی درکی این بخش از شعار دهنگان نسبت به ماهیت انقلاب اسلامی ایران است.

قطعا تامین حوائج مادی و امنیت اقتصادی و سلامت معیشت شهروندان یکی از مسئولیت های بدیهی هر حکومتی اعم از حکومت های استبدادی یا دمکراتیک یا ایدئولوژیک محسوب می شود اما این کمال بی درکی است که ریشه های انقلاب اسلامی ایران را با معیارهای اقتصاد محور مارکسیستی سونداژ کنیم.

قدر مسلم نمی توان منکر وضعیت نامطلوب معیشتی بخش های زیادی از اقشار حاشیه نشین ایران در دوران پهلوی شد اما من حیث المجموع وضعیت شهروندان در دوران پهلوی تا آن درجه آغشته به فلاکت نبود تا بتواند نقش چاشنی را برای عملیاتی شدن انقلاب اسلامی ایران،عهده داری کند.

ریشه های انقلاب اسلامی برخوردار از عمق معرفتی بود و بدین اعتبار قبل از «بحران معیشت» این انقلاب در بستر «بحران هویت» نطفه اش منعقد شد و زعامت انقلاب فرای دغدغه های اقتصادی نقش و جایگاه بایسته و شایسته «انسان در تراز اسلام» را دلالت می کرد.

ما علاوه بر اینکه زندگی مادی شما را می‌خواهیم مرفه بشود، زندگی معنوی شما را هم می‌خواهیم مرفه باشد. شما به معنویات احتیاج دارید. معنویات ما را بردند اینها. دلخوش نباشید که مسکن فقط می‌سازیم، آب و برق را مجانی می‌کنیم برای طبقه مستمند، اتوبوس را مجانی می‌کنیم برای طبقه مستمند، دلخوش به این مقدار نباشید. معنویات شما را، روحیات شما را عظمت می‌دهیم؛ شما را به مقام انسانیت می‌رسانیم. اینها (پهلوی) شما را منحط کردند؛ اینقدر دنیا را پیش شما جلوه دادند که خیال کردید همه چیز این است. ما، هم دنیا را آباد می‌کنیم و هم آخرت را.

بر همین اساس آنانکه شعار «ما انقلاب کردیم ـ چه اشتباهی کردیم» سر می دهند در خوش بینانه ترین حالت «تجاهل العارف» می کنند و عامدانه یا غافلانه چشم خود را بر روی این واقعیت می بندند که پهلوی ها بنمایندگی از سنت منحط سکولاریسم تمامی هژمونی و اعتبار و اقتدار فرهنگی و هویتی و معرفتی و تمدنی ایرانیان را نابود کرده و عملا مبدل مان کردند به مشتی «کره خر» که تنها موظف به کشیدن ارابه تمدن غربی است و آنگاه و بی آزرمانه «سیمین بانوی شان نیز در مقام طعنه می سرایند:

دوباره می سازمت وطن ـ اگر چه با خشت جان خویش!

همه هویت و معرفت و شرافت ایرانی را به سخاوت در پیشگاه دایره تمدنی غرب قربانی حقارت شخصیت و صغارت اندیشه خود کردند و جمهوری اسلامی اگر در همه حوزه های اقتصاد هم به دلائلی قابل فهم شکست هم خورده باشد علی رغم این وقتی برون دادش امثال «محسن حُججی» ها است این یعنی تحقق وعده «امام انقلاب» که فرمود «ما معنویات و روحیات شما را عظمت می دهیم».

حُججی حجت ماندگاری و توانمندی و موفقیت «انقلاب خمینی» و «خمینی انقلاب» است.

حُججی حجت موفقیت جمهوری اسلامی در عرصه مُلکداری شد!

جی ان پی ایران حُججی است نه رشد تولید و درآمد سرانه ملی!

حُججی شاخص خط تولید انسان برتر در کارخانه انسان سازی اسلام و جمهوری اسلامی است.

یک انقلاب را اگر هم بخواهند داوری کنند چاره ای ندارند تا داوری خود را به مبانی معرفت شناختی آن انقلاب مستظهر کنند.