✍ #پرستو_مروجی
( بابک خرمدین )
فرزند کشی و دیگر هیچ
قبل از پرداختن به ریشه های روانی و ابعاد آن ، برخی افراد همچون ( عبدی ) و رسانه های هر طرفی.. عملکرد والدین بابک خرمدین را سیاسی اش کردند و میزانِ بغض خود را برون ریز میکنند و لاغیر.
منهای انگیزه قتل که پیشتر هم توضیح کوتاهی دادم « قابل اثبات نیست» این رویداد جز قتل های سریالی نسبی محسوب میشود.
برای ارتکاب جرم قتل و سپس قطعه قطعه کردن مقتول ها ، نمیشود گفت :« اختلال روانی» زیرا پکیجی از اختلالات دخیل هستند، زیرا ریشه ی واحد ندارند.
فرزند کشی والدین بابک خرمدین:« ناتوانی در حل مسائل فرزندان شان بوده است» و البته فرامرز داماد آنها
هیولای درون بصورت خشونت آنهم با دوز بالا ، بدون عذاب وجدان، اختلالات روانی و شخصیتی را پررنگ تر میکند.
اسکیزوفرنیا ، اختلالات خلقی باضافه اعترافِ بدون احساس گناه ، چکش انسانیت را میزند.
والدین بابک با ایجاد یک « فاصله گذاری عاطفی بین خودشان و فرزندانشان بجای حل مسئله، خود مسئله را پاک کردند.»
و از نظر اجتماعی، حسِ ناامنی را در کانون خانواده ها کشاندند.
پ.ن
روایت داریم که « فرزندان آیینه والدین هستند» بجای قتل فرزندان و داماد… کوتاهی در تربیت فرزندانتان نمی‌کردید و در جوانی وقت می‌گذاشتید تا در پیری شاهد فسادهای اخلاقی شان نمیشدید.
